
Rojîn keçek ji Rojavayê Kurdistanê ye ku bi salan e li Herêma Kurdistanê hunera şêwekarî dike. Wê heta niha çend pêşangeh vekirine. Ew hewl dide ku jiyan û qurbaniyên neteweya Kurd û têkoşîna wê ya bênavber ji bo azadiyê îfade bike.
Rojîn Haj Husên ji Gulan re: Tabloyên min dibin muzîka bilind ku banga azadiyê dike
P: Hûn dixwazin bi rêya tabloyên xwe çi peyamê bidin?
- Huner berî her tiştî peyamek mirovî ye, mîna nasnameya kesê ku ew hildigire. Divê ew pêşî xizmeta doza mirovan, êşa wan, pêdiviyên wan, hêviyên wan bike, ji ber ku ew li wir dest pê dike û dûr diqede. Divê her hunermendek xwediyê vê taybetmendiya hêja be. Ez nikarim bêyî ku ji tiştên li dora min an tiştên ku ez hîs dikim bandor bibim wêne çêbikim, ji ber ku ez ji bo mirovan wêne çêdikim, yên ku bingeha her tiştî ne. Divê civak ji bo gelê xwe mîna neynikekê be, mîna tabloyek ku giyanê hunermend nîşan dide û xeyala wî werdigerîne.
- Huner rêyek aştiyane ye ku pirsgirêkên siyasî û civakî bi awayekî xweşiktir, azadtir û wêrektir îfade bike. Ez ji bo xwe û tiştên ku ez ji bo gelê xwe û welatê xwe hîs dikim û tiştên ku ez dibînim û bandorê li min dikin wêne çêdikim, ji ber ku ez di her kesî de me û her kes ez im. Huner dengê min û dengê kesên ku ji ber hin sedeman hatine bêdengkirin e. Min ji bo feqîr û dewlemendan, hezkiriyan û şehîdan, û her weha ji bo dayik û welêt wêne çêdikir. Ez beşek ji her tiştî me û her kes beşek ji min e. Ez hunerê wekî rêya herî ewle ji bo îfadekirin, guhertin û çareserkirina pirsgirêkên civakî û siyasî dibînim, ku bi rastî roleke bi bandor û erênî lîstiye.
Rojin Haj Husên ji Gulan re: Tabloyên min dibin muzîka bilind ku banga azadiyê dike
- Ez di mal û civaka Kurd de ji dayik bûm û mezin bûm, ku çavkaniya îlhamê bû ku hinekî bextewarî û gelek êş, zilm û bêbextî anî, li wir min gelek azadiyên xwe winda kirin, çi di warê nasname, ziman an jî wekî jinekê de. Qîrîna azadî û aştiyê ya gelê min. Rengên ku di tabloyên min de digere ji biharê û rengên ahengdar ên li ser perçe, xemilandin, xalîçe û cilên rengîn ên ku malên me bê wan nînin, hatine wergirtin. Rengên min mîna kirpikên zêrîn in ku divê di folklor û malên me de bi rengên şahî û hêviyê xuya bibin. Di hin berhemên hunerî yên me de, me nîşan û sembolên dîrokî bikar anîne ku mohra Kurdî û bedewiya wê nîşan didin.
- Jin welat in, delal, xweza, dayika têkoşer ku gelek êş û qurbanî kişandiye, bi her awayî ji bo misogerkirina aştî û ewlehiyê û parastina zarokên xwe şer kiriye, mal û welat mêr ajotiye. Ez di her bedewiyê de jinekê dibînim, ji ber ku ew rengê xweşik ê jiyanê ye.
- Tiştê ku herî zêde astengiyan ji bo raman, pêşkeftin û nûjeniya jinan diafirîne, sînorkirinên ku li ser wan têne ferzkirin, nebûna azadiya pêwîst û hin kevneşopî û çand in, çi ji malbata wan be an jî ji civak û jîngeha ku ew lê dijîn. Dengê qelsiyê pir caran di tabloyên min de dibe muzîkek bilind û bihîstbar ku banga azadiyê dike.
Tablo behsa êşa domdar a jinan ji tundûtûjiyê, bêparkirina ji maf û pêdiviyên wan dikin, û bedewiya wan a hundurîn û derveyî nîşan didin.
- Bê guman cûdahiyek heye. Hunermendên jin li jinan wekî neynikek dinêrin ku giyanê wan nîşan dide, ji ber ku ew bêtir li ser xwestek û êşên xwe hîs dikin û bi baldarî û kûrtir dixebitin da ku wan îfade bikin.
- Hunermend ji kêmbûna derfetên darayî, piştgirî, kêmbûna bazarên ku berhemên wan nîşan bidin, û her weha ji kêmbûna hişmendiya li ser girîngiya hunerê û tiştên ku hunermend pêşkêş dikin û rola wan di civakê de cefayê dikişînin.
Gulan Media