Yar ê nependî... Nizar Yosif

Min di rojê de stêr di hêjmartin

Di şevên te çandî de li çirîskan di ramiyam

Ez bibîm şivana keserên kulan

Di derya mirî de li hîviyan di geriyam

Bi evrazê jiyanê ve di hilpirikîm 

Min li giyayê te pirsî bêy encam

Dibin reşkonê te vegirtî de

Ez li stûnê koşeya sar di baniyam

Di bînahiyê de timî leylan di bî mêvan

Piştî salên têkvedanê

Te rexên min bi hayedar xewle kiribîn

Ji nişka ve di bîrdanka te de çirisîm

Çi bûyerê pêgavên te bi hirve anîn

Kîjan civîn?

Çi xewnê?

Çi şêvînê?

Ma gelo vegera te rojbînek nû ye?

Hêza poşvaniyê tu anî?

Wargeh û dildar çilmisîn

Xweşiyên me di cûhbaran de herikîn

Tovên wan li ber bayê ji hev kelişîn

Gazindên min ji bêy guhdarî bîn dexel

Xwestek û hêvî zuha bîn

Li pêy şopa te

Bablisokan bê piyarî revandin

Ma gelo vegera te rojbînek nû ye?

Bi hatinê jiyana kevnar tê çandin?

Te xweşiyên virnî stewr hiştin

Temberî û cênîk spî bîn

Pirç biye şev stêr lê pir bîn

Zor û xwezî li hev gevizîn

Wekî kizikan kizirîm

Nazikî û rengên gulan bêy wate bîn

Demsariyê bijonî ji qadan birin

Piştî çi bangê tu hatî?

Xapînok î?

Bi dilsozî?

Ma li paş bêy guhdaniyê

Ev hatin bi mizgîniye?

Ma gelo vegera te rojbînek nû ye?

Tuwê qurmîçka ji rû biçinî?

Yan jî gulên çilmisîn ji nû ve vejînî?

Tuwê çawa derbasbîna temen ji şeva porê hilînî?

Yan tu hatî wan çavên birçî dagirî?

20,11,13