Gotinek di bîranîna Helbestvanê nemir Ferhad Içmo...Rêber Hebûn

Di dîrokê me de, gelek ronakbîr hizrên xwe kirin çira ,ji bo zanyariyê û evîna xak û maf , ji wan helbestvanê nemir Ferhad Içmo , û wekî her car , em nirxê saxa nagrin, û haja wan nabin ,

lê dema dimrin , em wan tînin ziman , û ev jî pirsekê bi xwe re tîne , gelo çima têkiliyên me tenê bi miryan re ye?!, û bi vî rengê em kêlek ji birînê xwe vedikin, ku bidin nasîn heta kîjan astî  em wekî wêjevan û bîrnas ,dikarin têkiliyên xwe bi çand û kultorê xwe re , binyad bikin , û ev jî omîda ferhad bû û çi kesên yên bi awayî wî bar kirin  bêdeng , ji cîhaneke  bi qirecir…

di baweriya min de, ku helbestvanê resen zengilê jiyanê ye , di her serdemê de, ne daholê partî û desthilatdara ye , an rebenê kesayeta ye , ev tişt di hizr û giyanê ferhad Içmo de hatibû xuyakirin, wekê ku min di berhemên wî ya helbestî  de hest kiribû, lewre xebatên wî ya wejeyî ,ket di rojeva pirs û lêgerînê , û bi vî awayî  karibû di tora xwe de, nûnertiya perwer û dildarên kurdistanê bike, li vir jî dibêje:

Heger jiyan bibe derya

evîna te bi min pêle

heger viyan bibe tembûr

evîna te li ser têle

heger bihar bin ax bibe

evîna te xaç û kêle

lê cudabûnek di Ferhad Içmû de heye ,di derbarê nêzikbûna wî ji mijarên rexnî de, di şêweya helbestê de, wekî min dît di helbesta ya  bi navê, -bersiv- dema dibêje:

Rexnevanî ka çiye?

Were ji bo min bêje

bihayê gotarekê

ma bi peyvên qirêj e

bi dîtina diriste.

Neb zimanê dirêje.

Û bandoreke  wî taybetmend hebû di warê mijarên netewî de, ji ber  bi awayekî niyaz û tenik welat şêwe dikir  dorî reftarên kilasîkî û gotarbêjî, wekî hatibû xuyan di helbesta ya bi navê – kurdistan- :

ji nav baxên te

di bin berfê de

ji bo rojeke nû

hêlîn sar hiştin

çend hezar care

tu bûye bûka qîr û Hawar.

Û bi dûmahîkê de em dibêjin , şopê afrênerên zanyar û ronakbîr ti cara em bernadin , ji ber helbestên zanyar Ferhad içmo bi dawî nebûne , û her ji me tê xwastin  ku em karwanê helbestê berdewam bikin ji bo maf û bedewbûn û azadî.