Share |

Gotar

  Qonaxên dîrokî, mîna vê qonaxa niha ku Sûriyê bi ereb, kurd û hemû neteweyên xwe, têre derbas dibe, pirsên mezin yên hebûn û nebûnê bi xwe re tînin.

  Qonaxa ku nuha em têde dijîn qonaxek pir giringe bo avakirina kesayetiya mirovê kurd yê paşerojê , û yek ji alavên serekî di avakirina kesayetiya kurdî de di vê qonaxê de ewe damezirandina sazî û yekîtî û sendîkên nemazebûyî ji nifşên civakê re yên cuda,

   Dr.Hisên Kîkî- Herçiqase ku ez tani vê kêliyê jî bawernakim, lê sedcar mixabin wise diyare, ku ew peyama diltezên a ku sheva  çarşembê 16.5.2012 Katjimêr 23h ; a koça dawî ya Kurdperwer, dosthez, pisporê nishtegeriyê ê navdar û Siyasetvan Dr. Hisên Kîkî  li Nexweşxana Charité li Bajarê Berlînê gihabu min, dibe rastî!!!

  Dibe ku carekê li serê texe, tu ji xwe bipirsî, ez kî me? Yan tu li ber neynikê li xwe binêrî û dîsa vê pirsê ji xwe bikî.. lê bi bext ji min re hestê xwe şîrove bikî, hema di wê kêlîkê bi xwe de, gava tu li dengê xwe guhdar dikî, çi bi te re çê dibî..?.

   Roj bi roj xuya dike ku di vê  sedsalê de, wê Kurd ji vê rewşê rêzgar bi bê. Demê qale yekîtî û destkeftî kurdan dibe, yekser dewlatên mêtinger û dagirker têne bala mirov,ewna hewl didin û dixwazin  rê li pêşîya gelê Kurd bigrin û wan belav biki

Dibe ku mirov bi dîtina çavan ji gelek dîmenan re were xapandin , lê tucarî bila baweriya me bi dîtina çavan bi tenê newe , ka çawa gur nabin peza mêşinî , wisa jî masî nabin lawir û durindiyên hovane .

  Gelemşeya hin dewletan ku zimanê xwe yê dayikê bikar naynin gava ku azad dibin , gelek rastîyan ji mere diyar dike , ev dewlet an gel ku dibin destê dagîrkeran debû,

Roja pêncşemê 22 nîsanê sala 1898 an , Miqdad Medhet Bêk Bedirxan yekemîn rojnameya kurdî li bajarê Qahire weşand bi navê Kurdistan, bi zimanê kurdî û tîpên erebî. Bi helkeftina bîranîna roja rojnamegeriya kurdî ya 114 an, ezê bi kurtî li ser dîroka rojnamegeriya kurdî bi axivim:

       Bi helkeftina ku di 22 nîsanê de (2012), 114 sal di ser derçûna yekemîn rojnameya kurdî re derbas dibe. Ewa ku mîr Miqdad Medhet Bedirxan li Qahîre, bi navê (Kurdistan), çap û belav dikir, kêfxweş dibim ku ez vê panoramayê li dor weşangeriya kurdên Binxetê ji xwendevanan re raxînim, di gel ku ez cejna rojnamevanên Kurd pîroz bikim.

  -          Dema ku eyb û kêmasî hebin, pirrengî û dengên azad nayên pejirandin. -          Xurtkirina yekrengiyê avakirin û afirandina hişmendiya dîktatoriyetê ye.

  Ezê rewa çavên şil bidizim,da hew karibin xemgîn bibin,ezê tenahiya xwe bidime kul û kederan..bila serê xwe bermedin ber xwe, çi tiştên ku wan kovan û xemgîn dikin..bila wan bidine min,ewan derdan radestî min bikin, destêwerdanên biyan..navbera me xera dikin.. mane ev bihaneye.. ne…?

    Bûyerên wisa mezin, gelekî hestên min tev didin û dixwazim li ser binvîsim, lê ev roja sisya ye ku di hindirê xwe de dikelim û nikarim binvîsim, tenê ji bo ez navê Ehmed Turk ne nvîsim yanî bi paşnava Turk. Ez gelekî geriyam û min zanî bû bê ez li çi digeriyam, ez li navekî digeriyam û min gelek dîtin ku layiqî apê Ehmed bin.

  Rojhilata navîn dikele û bûyer li pêşiya demê dibezin. Bûyer û pêkhatiyan di rojnemeyan de tên nîvîsandin û bi bûyeran re nagihên. Di nîvîsandina bûyer û pêkhatiyan re dereng dimînin.

  Roja 4.3.2012 du sal di ser koçbûna mirovê hêja, dostê dilsoz û nivîskarê resen Rezoyê Osê re derbasdibin. Bi bîranîna Rezo re, bi windakirina newext,

  Bi gumana min kurd xeleka herî lawaz in di şoreşa Sûriyê de, ji ber wê mafên wan di kongira Istanbolê de nehat çesipandin, belê hatin îhanet û piştguhkirin. Li beramberî wê kiryara kirêt,  bila kurd şiyar û agahdar bin ku ji yekîtiya wan, ji yekkirina helwest û gotara wan tiştekî din tune ku mafên xwe bi destxînin.

    Wa dostê gerim wek germahiya Beriya Mêrdînê,  wek nêrgizên ku her bihar di newal, qelaç û hêrikên derdora Eyndîwerê û Cizîra Botan de dibişkivin,