Çav ji dîmenên te vala nabin
Di berçavka te re di pûnijin
Xemgîr ê şabîna gulê
Guh ji şîretên te ranawestin
Di xemximin ji wateyan
Ji kaniya xemkêşiya meremên te
Ristên awazan di rijin
Wateyên nermijandin ên kulan
Bi hişkûrî em di hejin
Pêjinên vezilî vekişiyan
Di henteşa dengê qebe de
Hestên me vediyar dibin
Ji keleha pîroz
ji xaka Arînan
lehengîdeng bilind dibe
bi rûmet û bi hêvî pêl bi pêl dilîlîne
li seranserî Cîhanê
herkroniya xwe diçurise
bi kelecaniya hêstsotîn
govenda evînê diqîrim
ji dilên melûl
bîstîkên şîniyê diqurêfim
çavên şaşekor
Ji bejinê ve lihevhatî
Gerdena te bi xwe sirme ye
Herdû destên te hevrîşm in
Tilî yên te pênivîs in
Dengê te stiranbêjî ye
Hisna te jî mêrgujî ye
Dilê te toravêje
Dîl kirime rike ya wî
Ji min re got: tu razayî çawa di bînî?
Min bersivda bi dildarî
Çav û dest û guhên min tev
Ez şervanê bayê demê me
Ez li dijî bazirganiya jiyanê
Têkoşerim..
Ez li virim
Ez sînga xaka xwe diparêzim
Kirasê buharê
li payiza xwe dikim
Ez li virim û ji vir narim(naçim)
ma ezê çawa te
bi dest ê çavpahn û serpêlan ve
berdim,hey xaka pîroz…!
li ber pencereya bendemanê
qalpaxa çavên min yên hesretkêş
qerimîn
dilê xapînok
di agirê dojeha evîna te de
hate biraştin
çirûskên rûkeniya te ya xweşik
hinav li min şewitand
di keservedana rojên zalim de
lal û gêj bûm
bi gavên şemitok
ber bi bêrîkirina te ve
dipekim
çok li min sist bûn
Her rabirdû di hemû kolanên min de sema dike... darbestin
Ji nişka ve, mîna her gergerînok û hetîketiyeke dewranî, wexer ji min xwest
Hemû ramûsanên sîpeyîyê, û hezkirinên piçûkaniyê li hemû dîwaran xistin, û bi destnîşankirina perestgehin nû, xwe li ba kir.
Dibe ku mîna kesekî bi hêviya nivîsandina nameyeke evînî be... bo firiştekê
Min di rojê de stêr di hêjmartin
Di şevên te çandî de li çirîskan di ramiyam
Ez bibîm şivana keserên kulan
Di derya mirî de li hîviyan di geriyam
Bi evrazê jiyanê ve di hilpirikîm
Min li giyayê te pirsî bêy encam
Dibin reşkonê te vegirtî de
Ez li stûnê koşeya sar di baniyam
ji ezman bilindtir
ji deryayê kûrtir
ji cîhanê mestir
ji xwezayê firehtir
ji xwe û te bêtir
ez ji te hezdikim
ez ji te hezdikim
bi banga dil dikim
dil bûye bengîn
rêça tev birîn
bîr û bawerî
bi ola evîn
ez ji te hezdikim
û zanim tu zana
sitêra min bixwîn
jê bigre nama
nama dil bixwîn
bi awazê hozana
Ez nema terîşan
bi dara xwezeyan ve
dialînim
Nema ez kirasê mirada
li bejna xwe dikim
Ez li dora guristana
nema dizîvirim û
li ber serê weliyan rondikan
nema dibarînim
Nema ez pêxwas diçim
Payîzê! Di van rojên te de
Beriya Mêrdînê,
Di nav toz, ecac û tirabêlkê de xuya dike..
Deşta Hesinan,
Bi keriyên koçerên Mîran hatiye dagirtin..
Ebe û şalikên xelkên Deşta Xelef Axa,
Li ber ba dilîzin û li hev digerin..
Û her roj, em di govenda şehîdekî,
Ji bo wan qehremanên ku di grevên birçîbûnê de dem bi dem, xane bi xane
heliyane….
Çend roj derbasbûne
Ji wê rojê, nizanim.
Çav tarî biye
Ziman êdî nagere
Û qurequra hinavê ye
Lê dil seranser bi hêviyan dagirtî ye
Bawerî û vîn
Biryardarî û wêrekî
Wekî nan û av e
ez
mehkûmê şevên dirinde me
êşa xeyalên xwe
li ser pêlên okyanûsan
dineqişînim
dem min dinivisîne
ez jî heyaman dixwînim
herkes li biharan çîçekên rengîn
berhev dike
lê strî û kelemên rojên xopan jî
dikevin para min
li nav serma babilîsoka jiyanê
dişewitim
Hejîreke bi darê ve
Jineke ji caman
kincên min dide ber xwe.
Geh teng dike,
geh fireh dike.
Geh kin, geh dirêj...
Piştçavan li bêrîkirineke venamre
dide hev,
û kirasê bûkaniyê
bi hev dixe.
Ne mûmên hineya wê
vêketin;
ne te, destên xwe
ji gunehan şuştin.
***
Pêlên westayî
Di hembêza
Kendavên beravêtî
Leylana dilekî tekoşer
Qurmê vejîneke têkçûyî
Û kavlên sozdariyê de
Bi devê lawirekî nîvkuştî
Li ser milên BO IZÊZÎ
Dorpêç dike û dipêçîne
bêdengî
dilop dilop
dipale paşila hêviyê
malzarok stewr û giyan lal e
Zimanê min
bûye armancgeha
tîrên jibîrkirina peyvan
ferheng bûye serada
ezmûna nexweşxana dînan
pêjina tariyê
kenê rûyê asîman winda kiriye
ewrên xirab
neyên naskirin
mirin
li evînê ziwa dibare
Erê Seyda erê Seyda
Di Sasûn da di xerzan da
Ji bo kurda te pir deng da
Ji bo azadîya merda
Te mal û can û hiş tev da
Bi xweydan û bi xwîn pêda
Di him ber tirk û tazîda
Di cenga tirk û tacîk da
Te go :dînê me ev bêje
Sitem-karîhilîn :gêje
EBID XELÎL
Li aliyekî te şagirdên Newala Qesaban
Li aliyekî din çingîna kilîtên buhuştê,
Li aliyê herî qedexe jî, dayikên sirûdê bîranînan bi rondikên germ dişon....
Li aliyê şehîdan jî pirtûka azadiyê vedibe…
Di rojeke sar a zivistanê de;
Hatin qirkirin bi xayintî û zalimtî;
Sûcê wan Kurdbûn, şoreşgerbûn, jinbûn û mirovbûn;
Yên qirkirin, nîvê tarî yê dîrokê;
Lê belê Sakîne, Fîdan, Leyla sê stêrkên ji Rokê hatine qutkirin;
Silav li te bin çiyayê rû spî Arjeno
Evîndar û şêrgeleyo
Îro jî: Jiyan çiyaye, hêvî çiyaye
Hoo hevalo, helbestvano
Eve peyên te ne dibiriqin mîna bişkurîna te
Ya çi caran ji ser û çavên te bar ne kirin:
Ji sere kaniyê re
Koçberên evînê
Li welatekî tazî
Heyameke dûman girtî
Bi sirûdên goristanan
Di nav laşên bê deng re
Hawara topên azadîxwaz
Û kavilên kolanan de
Bi lez û gez
Gavên azadiyê
xeyalên min yên kavilbûyî
di hinavên xwe de
birîna hestên mehkûm
dihewîne
di rojiya mirina zîndanan de
bedenê xwe dixwim
temenê xwe vedixwim
û bêdengiya çarenûsa xwe
dadiqurtînim
bi êş û jana laşên dihelin
çûkên berbangê
lal dibin
